مدح و شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
بـاران گرفت و قصـۀ دریـا شـروع شد تکبیرهای جنگل و صحـرا شــروع شد بـابـا که رفت دخـتـر خـود را بغـل کند بغضش گرفت وعشق همانجا شروع شد صف بسته بود جمع ملائک در انتظار پرده کــنار رفـت و تـمــاشا شـروع شد کوثربه جوش آمد و رضوان خروش کرد جـشـن و سـرور عـالـم بـالا شـروع شد چشمش به چشمهای پدرخورد و بعد ازآن لـبخــنـــدهـای اُمِّ ابـیــهـا شــــروع شــد تا سـالـهــــا بــرای پــدر، مـادری کـنـد هـمـراه او بـمـانــد و پـیــغـمـبـری کـنـد تا عشـق را نـفـس بکشــد در هـوای او بـــابــا بـــرای او شــود و او بـرای او هی دور او بچـرخـد و پـروانه ای شـود دسـتش بـرای مــوی پدر شانـه ای شود خیره شود به صورت او تا به مـاه خـود بـوی بهــشـت هـدیـه کـنـد با نگـاه خود تـا پــارۀ تـنـش بـشـود، مـیــــوۀ دلـــش آئـیـنـه ای مـقـابـل شـکــل و شـمـایـلـش تا سـالـها هـمـیـن بــشـود مـاجــرای او بــــابــا بــرای او شــود و او بــرای او بـادی وزیـد و خـنـدۀ دریـا تمــام شــــد احساس خوب جنگل و صحرا تـمام شد خورشید اوغروب خودش را بغـل گرفت یـخ بـسـت قـلـب عالم و گـرما تمام شد آئیـنه ای شکست و غـمی انعکاس کـرد آئـــیــن مــهــربـانـی دنــیـــا تــمـام شـد تـنـهـا بهــــانه بــــود بـــرای وجـود او راهی شــد و بــهانه ی زهـرا تـمام شد این کار، کار کیست؟چه بد می زند به در باور نکرد؛ کیست، لگد میـزند به در؟! مشعـل گرفـتـه است که آتـش به پـا کند یـا بــا طـنـاب دسـت شـمـا را جـدا کـند شاید تو بـی عـلـی شوی و او بـدون تو از پـشت در صدا بـزنی یا عـلـی نـرو! یعنی که قطره قطره بریزی به کوچه ها نـامــش نـیـفـتـد از دهـنت تـا به انـتـهـا یعـنی بجنگ! وقت تـماشـا نمانـده است یعنی بـه او نـشان بده تـنها نمانـده است اینجا کجاست؟! چادر خاکی! چه می کنی تنها ترین نـشانه ی پـاکی چه می کنی؟! اینجا غـریبه نیست، چرا رو گرفته ای؟ آیـا تـویی که دست به زانو گرفته ای؟! دیر آمدم بگـو که چه کردنــد کـوچه ها بانوی قد خمیده!زمین می خوری چرا؟! حق دارد اوکه طاقت این روز را نداشت روزی که خانه دست کم از کربلا نداشت روزی که ازصدای غمت شهر خسته شد روزی که چشمهای تو یکباره بـسته شد روزی که زخم های عمیقت دوا نداشت روزی که گریه های تودیگر صدا نداشت توفـان گرفت و آن شب یلـدا شروع شد خـون گـریـه های عـالـم بالا شـروع شد |